Zo halverwege oktober dit jaar ben ik met mijn vader een paar dagen naar Oostenrijk (Karinthië) geweest. Eigenlijk hadden we dit een dag voor vertrek besloten.  Een paar jaar geleden hebben we een rit door Beieren en Tirol gemaakt maar door het slechte weer en helemaal geen berg gezien te hebben hadden we besloten dit nog een keer over te doen maar dan naar Karinthië. Zo gezegd zo gedaan.

Dit keer prachtig weer. Van vrieskou in Tirol naar hoge temperaturen in Karinthië . We waren VIP gasten in een Gasthaus vanwege het rustige tussen seizoen die zich weer op zou maken voor een grote groep wintersporters. Zoals gewend weer heerlijk eten en genoeg voor een hongerige beer die zijn winterslaap gaat houden.

Anne dijkstra oostenrijk SK WC hen 200Tijdens een rondrit die we maakte kwamen we bij een plaats genaamd Gmünd. Mijn vader zij dat hij een bordje zag staan waarop stond Kleintierzucht. Ik dacht dat hij het verkeerd gezien had maar na de auto gekeerd te hebben was er inderdaad een kleindierenshow gaande in een paar groot opgezette partytenten .

Eenmaal binnen op de show viel het mij op dat de Nederlandse hoenderrassen erg vertegenwoordigd zijn in Oostenrijk. Barnevelders, Friese hoenders, Sabelpootkrielen, Hollandse krielen, Brabanters en zo kan ik nog wel even doorgaan. Alle kooien stonden twee hoog opgesteld om toch zoveel mogelijk dieren in een geringe ruimte te stallen.

Nadat de fokkers er achter kwamen dat we uit Nederland kwamen werden we meteen benaderd door de voorzitter en wat mede club genoten. Ik vertelde dat ik zelf ook fokker was en dat ik het ras Sussex kriel buffzwart Columbia fok. Natuurlijk was ik ook benieuwd of er ook rassen als deze of Orpingtons of Dorkings aanwezig waren op de show. Helaas maar 1 inzender die een toom Sussex kriel in de kleur witzwart Columbia showde. Wat meteen opviel is dat het type dier in het algemeen niet overeen kwam met onze dieren. Hanen met kleine puntige staarten, hennen met allemaal een duidelijke oplopende ruglijn, onvoldoende soms bijna witte slagpennen bij sommige hennen en in het algemeen minder goed getekend. Hier valt dus nog heel wat te verbeteren bij de fokkers. Ieder geval geen fok materiaal om mee te nemen naar huis.

Waar de Oostenrijkers heel goed in zijn is het creëren van een gezellige feestelijke sfeer op zo’n show. Ik werd dan ook meteen uitgenodigd om een biertje mee te drinken in de kleine maar zeer gezellige kantine. Speciaal om wat leven in de brouwerij te scheppen was de plaatselijke muziekvereniging aanwezig die wat karintische volksmuziek maakte in ruil voor wat biertjes en gezelligheid. Toen we aanstalten maakten om weg te gaan riep een man naar mij, Je gaat niet eerder weg voordat je van mij nog een biertje gekregen heb. (HAD BETER DE TITEL BIER IN OOSTENRIJK KUNNEN GEBRUIKEN).

Ook werden we uitgenodigd voor het eten maar onze gastvrouw rekende op ons dus keerde we weer terug naar ons hotel.

Anne Dijkstra